ÖĞRETMENİM
Okumayı yazmayı öğretirken,
bir avuç maya da kattın
Şekillenmemiş hamuruma.
'insan gibi insan ol 'diye.
'Kuşların yuvasını bozma.
Karıncayı bile ezme.
Komşunun bahçesinden erik de çalma.
Tahtadan bile olsa atın,sakın kırbaç vurma.
Silahlar olmasın oyuncağın'
Dedin, dedin de öğretmenim,
ben büyüdüm.
Büyüdüm de gördüm.
Büyüklerin hep acıya hikayeler yazdığını.
Alın terinin de çalındığını.
Silahların mahsuscuktan değil,
gerçekten adam öldürdüğünü.
Karıncadan çoktan vazgeçtim.
Ben,onurun da ezildiğini gördüm.
Büyüdüm de gördüm.
Geri dönme hakkım var mı?
Varsa,de bana öğretmenim.
Gelip oturuyım çocukluğuma.
Merak etmeyin sakın siz.
Sığışırım ben o küçücük sırama.
Hem tembellik de yapmam söz.
Ben, alışamadım büyüklere.
Sevemedim de büyümeyi..
Geri dönme hakkım var mı?
De bana öğretmenim.
Hümeyra GÜN (17 Temmuz 2013)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder