Cahit Külebi / YURDUM

YURDUM
1917 senesinde 
Topraklarında doğmuşum. 
Anamdan emdiğim süt 
Çeşmenden tarlandan gelmiş. 
Emmilerim hudutlarında 
Senin için döğüşürken ölmüşler. 
Kalelerin burcunda 
Uçurtma uçurmuşum, 
Çimmişim derelerinde. 
Bir andız fidanı gibi büyümüşüm. 
Topraklarının üstünde. 

Koca koca kamyonlara binmişim. 
Daha büyük şehirlerine 
Okumaya gitmişim. 
Eşkiyalar yolumu kesmiş, 
Alacak şey bulamamışlar. 
Topraklarının üstünde 
Top oynamış, aşık olmuş, düşünmüş, 
Ahbap edinmişim. 

Kederlendiğim günler olmuş 
Naçar dolaşmışım sokaklarında, 
Sevinçli günlerim olmuş 
Başım havalarda gezmişim. 
Bağrımı açıp ılgın ılgın 
Esen serin rüzgarlarına, 
İlk defa kıyılarından 
Denizi seyretmişim. 
Issız çorak ovalarında 
Günlerce yolculuk etmişim. 

Ağladığım senin içindir 
Güldüğüm senin için 
Öpüp başıma koyduğum 
Ekmek gibisin.

Cahit Külebi