Celal ÇALIK / Takvim Yaprakları

Takvim Yaprakları

eski bir takvim oldu yıllarım.
aydan yıldan değil,
benden kopan anılarım.
ilkbaharım,
inadına mor
ve toz pembe rüyalarım.
minik tahta çantasıyla
okula giden,
çocukluk yıllarım..

ilk göz ağrım,
kabına sığmayan,
delikanlı çağım.
ilk merhabam,
ilk mektubum,
ilk heyecanım
ve terk edilişim...

hayat bu sürprizlerle dolu.
sular kabarıyor.
ben acemi bir kaptan.
ne dümen kalıyor elimde,
ne tekne,
ne de bende, benlik...
devlerle savaşıyorum sanki,
nefret-öfke ve kin
durmadan diriliyor.
ben, her seferinde
ölüyorum.

kavak ağacı bir gün
aklımı veriyor geriye,
evleniyorum.

balayına değil
gurbetlere çıkıyorum ikinci gün
yaşam uğruna.
trenler-istasyonlar,
sevgiler-hasretler,
mektuplar-sıla
ve
kahreden gurbet akşamlarında...
çocuklar büyüyor,
ben aşınıyorum.
eskiden böyle değildi.
zaman ne kadar kötü diyorum.

yaşamak aşk mı hasret mi?
yoksa, bizi gurbetlere sürükleyen,
şu küçücük ekmek mi?

Celal ÇALIK